In memoriam Piet Oud

Op 17 maart is met het overlijden van Piet Oud opnieuw een trouwe Egel van ons heengegaan. Piet was bijna 83 jaar oud en heeft zich vooral als coach van ons eerste zaalvoetbalteam, maar ook in veel andere rollen binnen en buiten het veld zeer verdienstelijk gemaakt. Ook op deze plaats wensen wij Anne Marie, Kees-Jan, Miriam, de kleinkinderen en verdere familie en vrienden veel sterkte.

Oud voorzitter Piet Stoffers schreef onderstaande in memoriam, dat door Jan Visser tijdens de uitvaart werd voorgedragen.

Bij een in memoriam worden veelal de goede herinneringen opgehaald en die zijn er wat Piet betreft in ruime mate aanwezig.

Ik spreek hier namens HGVK de afkorting voor Heilooër Genootschap Voetbal is Kunst, de benaming die we onze vriendengroep hebben gegeven. Voetbal is inderdaad de sport die zo’n grote plek heeft ingenomen in het leven van Piet.

Eerst vooral veldvoetbal, later in de zaal. Vooral het voetbal bij de jeugd had altijd volop zijn interesse en menig keer als we bij elkaar waren informeerde hij ons over een jong talent dat hem was opgevallen. Op dit moment gaan onze herinneringen vooral terug naar die tientallen jaren voetbal met ons in de zaal. Ik zeg met name ons want wat heeft hij ook een schitterende periode gehad als coach van het zo succesvolle zaalvoetbalteam. Zijn enorme enthousiasme en kunde wist hij ook hier over te brengen.  Met ons team van toch wel oudere spelers ging het vooral de eerste jaren voortreffelijk, maar naarmate de jaren gingen tellen werden de resultaten wat minder en verschoof het accent meer en meer naar het gezellig nazitten.

Toen ook daaraan een einde kwam werd besloten toch minimaal éénmaal per maand bij elkaar te komen. Eerst enige jaren in La Strada maar daarna tot op de dag van vandaag in Café de Wit.

Piet was wellicht degene die zich het meest verheugde op deze bijeenkomsten. Er zullen weinig avonden geweest zijn waarop hij niet aanwezig was. Enige weken geleden nog was hij zelfs de enige aanwezige, maar dat kwam dan ook omdat hij zich een week had vergist! Gezellig was het altijd en er werd volop gelachen, aanvankelijk een wat rustige Piet maar naarmate de avond vorderde en daarmee het aantal biertjes kwam ook hij los en kon hij soms, zeer overtuigend, indringend zijn visie weergeven.

Tijdens die seances werd besloten om éénmaal per jaar een weekend er op uit gaan te gaan met als vast gegeven een bezoek aan een voetbalwedstrijd in de plaats van bestemming. Gedurende twintig jaar hebben die uitstapjes plaatsgevonden. Eerst met eigen vervoer, maar vervolgens ook per trein, boot en zelfs per vliegtuig .

Nauwelijks zaten we in de trein op stap naar de bestemming of Piet kwam met een thermosfles met koffie en thee tevoorschijn maar het was niet alleen de koffie en thee waarmee hij ons verraste, er kwamen daarna ook 6 kleine borrelglaasjes tevoorschijn welke vervolgens gevuld werden met de enige echte Heilooër bitter. Het bleef niet bij één, maar het was nog maar zo rond halftien in de ochtend en de trip moest nog beginnen!

Piet hield zich ook op die trips aanvankelijk wat op de achtergrond, maar naarmate de dag of liever de avond vorderde was hij meer aanwezig. Opvallend bij al deze trips in die ruim twintig jaar is dat er nog nooit een onvertogen woord is gevallen! Kenmerkend voor de groep was dat geen van allen een roker was maar dat het gedurende meerdere jaren bij 4 van de zes de gewoonte was een sigaartje op te steken.

Als de andere mannen van de groep na een langdurige avond het wel even prettig vonden om de volgende dag zo na de lunch even een ligpauze in acht te nemen, moest Piet, toch de oudste van de groep daar niets van hebben en verkoos een extra biertje, wat wij dan met z’n tweeën nuttigden en Pieter en ik de dag even doornamen!

Wij zullen Piet missen in onze groep  maar wat blijft is de herinnering aan een fijne sportkameraad en vriend.

Wij wensen Anne-Marie, de kinderen en verdere familie veel sterkte om dit grote verlies te dragen.

Piet rust zacht.